Espacios ZEPA costeiros

0: Illa de Ons

COD_ZEPA: ES0000254
HECTARES: 923.786

Arquipélago situado a uns 4 km de terra firme e a 12 km ao norte das illas Cíes. Á parte dalgúns illotes (Centolo, A Freitosa), está integrado pola illa de Ons (367,5 ha, lonxitude 5.3 km, anchura máxima 1,2 km) e a moito máis pequena de Onza (25,7 ha, lonxitude máxima 0,5 km). A ZEPA inclúe máis de 500 ha de augas mariñas.
Pertence á rexión eurosiberiana, provincia atlántica-europea e subprovincia cántabro-atlántica, e adscríbese ao sector galaico-portugués. Dominio climático oceánico húmido con tendencia á aridez estival, cunha precipitación media anual de 877 mm, temperatura media de 14 ºC e ausencia total de xeadas. O rango altitudinal é de 0-128 m s.n.m (Ons) e 0-68 m s.n.m. (Onza).
Mentres que a illa de Onza presenta unha morfoloxía case completamente acantilada, a illa de Ons mostra perfís moi diferentes na súa costa externa e interna. A cara interna está constituída por costa rochosa baixa e algunhas praias (Melide, Canexol e outras), en parte con pequenos sistemas dunares asociados. A cara externa, en contraste, é moito máis abrupta e quebrada, cunha extensa fronte acantilada con varias furnas ou covas mariñas (Burato do Inferno, Fontenova, etc.), sobre a que se estenden pradarías aerohalófilas e landas costeiras de toxeira-breixal. As partes máis altas da illa, así como a vertente oriental, están cubertas por matogueiras non halófilas, pequenas áreas cultivadas, prados con salgueiros, plantacións forestais de escasa entidade e un considerable número de edificacións.

1: Esteiro do Miño

COD_ZEPA: ES0000375
HECTARES: 1688.078

Estuario do río Miño. Comprende na súa case totalidade a área baixo influencia das mareas, ao longo dos últimos 33 km do leito fluvial. De batimetría moi limitada, a máxima profundidade é duns 4 m por debaixo do cero hidrográfico na desembocadura. A penetración de auga salgada é espacialmente bastante limitada, e durante a baixamar as augas do esteiro son basicamente doces.
Pertence á rexión eurosiberiana, provincia atlántica-europea e subprovincia cántabro-atlántica, e adscríbese ao sector galaico-portugués. Dominio climático oceánico húmido con tendencia á aridez estival, cunha precipitación media anual de 1.315 mm, temperatura media de 14,3 ºC e ausencia de xeadas. O rango altitudinal é de 0-50 m s.n.m.
A zona presenta unha extensa área de xunqueira, pradarías de ciperáceas e vexetación helofítica, con predominio da carriceira de Phragmites australis, así como manchas de salgueiral pantanoso, en Salcidos e áreas veciñas. As xunqueiras e pradarías húmidas, así como retallos de bosque ripario, caracterizan as veciñas illas da Canosa, Morraceira do Grilo, Morraceira das Varandas e As Pozas. Augas abaixo da illa Boega, e ata as inmediacións da Pasaxe, hai algúns bancos areosos intermareais, máis extensos do lado portugués, e ribeiras lamacento-areentas, parcialmente cubertas de pradarías de Zostera noltii e outros tipos de vexetación halófila. Río arriba a vexetación helofítica rarifícase, pero abundan as formacións de Ranunculus, Potamogeton e outros hidrófitos en augas superficiais, con pequenas pero interesantes mostras de bosque de ribeira nalgúns tramos de beiras e illas, como A Vaqueriza. A presenza de dunas é marxinal e restrínxese á desembocadura

2: Costa da Mariña Occidental

COD_ZEPA: ES0000372
HECTARES: 2168.812

Esta ZEPA está integrada por varias áreas diferenciadas: a illa Coelleira e costas veciñas a cabalo das rías do Barqueiro e Viveiro (punta da Cova Baixa a praia de Alegrín), tramo costeiro aberto ao nordés da ría de Viveiro (punta de Arnela á enseada de Regodola), illa de Ansarón e costa externa entre Viveiro e San Cibrao (punta da Mansa á punta de Morás) e Os Farallóns.
Sitúase na rexión eurosiberiana, provincia atlántica-europea e subprovincia cántabro-atlántica, e adscríbese ao sector galaico-asturiano. Dominio climático oceánico húmido, con precipitacións no rango dos 1.000-1.100 mm anuais e temperatura media de 12,9 ºC e ausencia de xeadas. O seu rango altitudinal oscila entre os 0 e os 156 m sobre o nivel do mar.
Estreita franxa de costa principalmente acantilada e exposta, que inclúe varias illas (Coelleira, Ansarón, Os Farallóns) e illotes (Gaveira, Area, Os Netos, Insua da Cal). Hai algúns areais, aínda que escasos e de pequenas dimensións, dos que destacan as praias de Areagrande (0,8 km) e Esteiro, que manteñen pequenos sistemas dunares. Matogueiras de toxeira-uceira e pasteiros costeiros flanquean a case totalidade da área acantilada.

3: Costa da Mariña Occidental

COD_ZEPA: ES0000372
HECTARES: 2168.81

Esta ZEPA está integrada por varias áreas diferenciadas: a illa Coelleira e costas veciñas a cabalo das rías do Barqueiro e Viveiro (punta da Cova Baixa a praia de Alegrín), tramo costeiro aberto ao nordés da ría de Viveiro (punta de Arnela á enseada de Regodola), illa de Ansarón e costa externa entre Viveiro e San Cibrao (punta da Mansa á punta de Morás) e Os Farallóns.
Sitúase na rexión eurosiberiana, provincia atlántica-europea e subprovincia cántabro-atlántica, e adscríbese ao sector galaico-asturiano. Dominio climático oceánico húmido, con precipitacións no rango dos 1.000-1.100 mm anuais e temperatura media de 12,9 ºC e ausencia de xeadas. O seu rango altitudinal oscila entre os 0 e os 156 m sobre o nivel do mar.
Estreita franxa de costa principalmente acantilada e exposta, que inclúe varias illas (Coelleira, Ansarón, Os Farallóns) e illotes (Gaveira, Area, Os Netos, Insua da Cal). Hai algúns areais, aínda que escasos e de pequenas dimensións, dos que destacan as praias de Areagrande (0,8 km) e Esteiro, que manteñen pequenos sistemas dunares. Matogueiras de toxeira-uceira e pasteiros costeiros flanquean a case totalidade da área acantilada.

4: Costa da Mariña Occidental

COD_ZEPA: ES0000372
HECTARES: 2168.812

Esta ZEPA está integrada por varias áreas diferenciadas: a illa Coelleira e costas veciñas a cabalo das rías do Barqueiro e Viveiro (punta da Cova Baixa a praia de Alegrín), tramo costeiro aberto ao nordés da ría de Viveiro (punta de Arnela á enseada de Regodola), illa de Ansarón e costa externa entre Viveiro e San Cibrao (punta da Mansa á punta de Morás) e Os Farallóns.
Sitúase na rexión eurosiberiana, provincia atlántica-europea e subprovincia cántabro-atlántica, e adscríbese ao sector galaico-asturiano. Dominio climático oceánico húmido, con precipitacións no rango dos 1.000-1.100 mm anuais e temperatura media de 12,9 ºC e ausencia de xeadas. O seu rango altitudinal oscila entre os 0 e os 156 m sobre o nivel do mar.
Estreita franxa de costa principalmente acantilada e exposta, que inclúe varias illas (Coelleira, Ansarón, Os Farallóns) e illotes (Gaveira, Area, Os Netos, Insua da Cal). Hai algúns areais, aínda que escasos e de pequenas dimensións, dos que destacan as praias de Areagrande (0,8 km) e Esteiro, que manteñen pequenos sistemas dunares. Matogueiras de toxeira-uceira e pasteiros costeiros flanquean a case totalidade da área acantilada.

5: Costa da Mariña Occidental

COD_ZEPA: ES0000372
HECTARES: 2168.812

Esta ZEPA está integrada por varias áreas diferenciadas: a illa Coelleira e costas veciñas a cabalo das rías do Barqueiro e Viveiro (punta da Cova Baixa a praia de Alegrín), tramo costeiro aberto ao nordés da ría de Viveiro (punta de Arnela á enseada de Regodola), illa de Ansarón e costa externa entre Viveiro e San Cibrao (punta da Mansa á punta de Morás) e Os Farallóns.
Sitúase na rexión eurosiberiana, provincia atlántica-europea e subprovincia cántabro-atlántica, e adscríbese ao sector galaico-asturiano. Dominio climático oceánico húmido, con precipitacións no rango dos 1.000-1.100 mm anuais e temperatura media de 12,9 ºC e ausencia de xeadas. O seu rango altitudinal oscila entre os 0 e os 156 m sobre o nivel do mar.
Estreita franxa de costa principalmente acantilada e exposta, que inclúe varias illas (Coelleira, Ansarón, Os Farallóns) e illotes (Gaveira, Area, Os Netos, Insua da Cal). Hai algúns areais, aínda que escasos e de pequenas dimensións, dos que destacan as praias de Areagrande (0,8 km) e Esteiro, que manteñen pequenos sistemas dunares. Matogueiras de toxeira-uceira e pasteiros costeiros flanquean a case totalidade da área acantilada.

6: Ribadeo

COD_ZEPA: ES0000085
HECTARES: 1915.321

Esteiro do río Eo, incluíndo un pequeno tramo (4 km) de meandros do curso baixo do río, aínda baixo influencia mareal. Pertence á rexión eurosiberiana, provincia atlántica-europea e subprovincia cántabro-atlántica, e adscríbese ao sector galaico-asturiano. Dominio climático oceánico húmido, cunha precipitación media anual de 1.019 mm, temperatura media de 13,9 ºC e ausencia de xeadas. O rango altitudinal vai dos 0 aos 30 m s.n.m.
A parte máis externa da ría (entre Ribadeo e a illa Pancha, xa en mar aberto) está bordeada por costa rochosa baixa. Os bancos de area predominan nos tramos medio e externo do estuario, mentres que a metade interna presenta extensas chairas intermareais limosas, que se encontran parcialmente cubertas por pradarías de Zostera noltii. A extensión das pradarías submareais de Zostera marina é importante. A zona máis interna, próxima a Vegadeo, está ocupada por marismas, predominando a xunqueira halófila de Juncus maritimus. Hai algunhas manchas de carriceira subhalófila flanqueando estas marismas, así como ao longo do curso baixo do río Eo. Os terreos elevados próximos ao esteiro están ocupados por núcleos urbanos (con instalacións portuarias en Ribadeo), áreas agrícolas e plantacións forestais.

7: Illas Cíes

COD_ZEPA: ES0000001
HECTARES: 990.329

Arquipélago situado a 2,7 km de terra firme no seu punto máis próximo, aliñado en dirección norte-sur na boca da ría de Vigo, cunha superficie emerxida de 455 ha. As illas de maior entidade son as de Monte Agudo (179,5 ha), do Faro (106,6 ha) e San Martiño (145,5 km). As dúas primeiras están unidas por unha barra areosa (praia de Rodas). Hai tamén algúns illotes de menos de 1 ha de superficie (Penela dos Viños, Ruzo, Garabelos e Agoeiro, este último situado no extremo sur do espazo natural, a 1,4 km ao sur da illa de San Martiño). As maiores alturas alcanzan os 197 m na illa de Monte Agudo, 179 m na do Faro e 175 m na de San Martiño. Ademais, o LIC inclúe 545 ha de augas mariñas.
As illas están constituídas por granitos de feldespato alcalino, entre os que se observan diques ácidos e enclaves de micasquistos, cuarzo-esquistos e paragneises do complexo cabo de Home-A Lanzada. A súa cara oeste é moi abrupta, conformada por cantís mariños de grande elevación e un gran número de furnas (covas mariñas), mentres que a vertente leste mostra un relevo máis suave, e inclúe varias praias. A maior parte destes areais, entre os que destacan os de Figueiras, Rodas e San Martiño, presentan formacións dunares de diversa entidade, das que cómpre salientar o sistema de praia-barreira de Rodas, que pecha unha pequena lagoa (Lago dos Nenos) con vexetación halófila, e as dunas de Figueiras-Muxieiro. A peculiar aliñación dos acantilados da cara occidental, que pode gardar relación co accidente responsable da aliñación costeira A Guarda-cabo Silleiro, así como os depósitos areosos de duna, os solos coluviais de pequeno espesor que se apoian sobre o substrato granítico, as furnas e os magníficos exemplos de modelado granítico (taffoni ou cacholas, por exemplo), determinaron a súa inclusión no Inventario Nacional de Puntos de Interese Xeolóxico, do IGME (PIG PO-121).
A parte alta dos acantilados, e particularmente a dos máis expostos da vertente occidental, está recuberta extensivamente por herbais e matogueiras aerohalófilas, que alcanzan unha gran diversidade. As partes máis altas e resgardadas están ocupadas por toxeiras de Ulex e. europaeus e por plantacións forestais de piñeiros, eucaliptos e acacias, que ocupan máis de 100 ha, pero a vexetación arbórea autóctona é escasa. Na vertente abrigada das illas de Monte Agudo e do Faro sitúanse algunhas edificacións, os peiraos e un cámping.

Pertence á rexión eurosiberiana, provincia atlántica-europea e subprovincia cántabro-atlántica, e adscríbese ao sector galaico-portugués. Dominio climático oceánico húmido con tendencia á aridez estival, cunha precipitación media anual de 877 mm, temperatura media de 13,8 ºC e ausencia total de xeadas

8: 3

FID: 2
COD_ZEPA: ES0000001
NOME: ILLAS CÍES
HECTARES: 990.329

9: Ría de Ortigueira e Ladrido

COD_ZEPA: ES0000086
HECTARES: 3025.265

Complexo estuarino formado polas desembocaduras dos ríos Mera, Baleo e outros cinco cursos de auga de menor entidade. Pertence á rexión eurosiberiana, provincia atlántica-europea e subprovincia cántabro-atlántica, e adscríbese ao sector galaico-asturiano, cunha precipitación media anual de arredor de 1.100 mm, temperatura media de 13 ºC e ausencia case total de xeadas. O rango altitudinal vai dos cero aos 117 m s.n.m.A área está constituída por dous sistemas: un típico de estuario de val fluvial afundido, formado fundamentalmente pola desembocadura do río Mera (ría de Ortigueira propiamente dita), e outro de estuario con barra sedimentaria, correspondente á enseada de Ladrido. Predominan as superficies intermareais e submareais (1.633 ha, ata a isóbata de 5 m), con predominio de limos nos tramos internos e de areas na parte exterior de ambos os sistemas. Boa parte das chairas intermareais e os leitos submareais están cubertos por pradarías de Zostera. As enseadas de Mera e de Ladrido, e en menor medida outros sectores, están parcialmente ocupados por extensas xunqueiras e pradarías de Spartina. Na parte exterior do espazo natural existe un areal, a praia de Morouzos (3 km), que se prolonga en forma de frecha litoral, pechando parcialmente a enseada ou ría de Ladrido. O sistema dunar asociado é relativamente extenso, aínda que está inactivado en parte por plantacións de piñeiros. Pradarías de trasduna, pequenos bosquetes pantanosos, ribeiras rochosas e acantilados baixos (incluíndo a illa de San Vicente, fronte á praia de Morouzos) son outros hábitats naturais ou seminaturais salientables. Completa o conxunto unha importante extensión de prados, labrados e plantacións forestais

10: Complexo Intermareal Umia-O Grove

COD_ZEPA: ES0000087
HECTARES: 2812.504

11: Complexo Intermareal Umia-O Grove

COD_ZEPA: ES0000087
HECTARES: 2812.504

12: Complexo Intermareal Umia-O Grove

COD_ZEPA: ES0000087
HECTARES: 2812.504

13: Complexo Intermareal Umia-O Grove

COD_ZEPA: ES0000087
HECTARES: 2812.504

14: Complexo Intermareal Umia-O Grove

COD_ZEPA: ES0000087
HECTARES: 2812.504

15: 5

FID: 4
COD_ZEPA: ES0000087
NOME: COMPLEXO INTERMAREAL UMIA-O GROVE
HECTARES: 2812.504

16: 5

FID: 4
COD_ZEPA: ES0000087
NOME: COMPLEXO INTERMAREAL UMIA-O GROVE
HECTARES: 2812.504

17: Complexo Intermareal Umia-O Grove

COD_ZEPA: ES0000087
HECTARES: 2812.504

18: 5

FID: 4
COD_ZEPA: ES0000087
NOME: COMPLEXO INTERMAREAL UMIA-O GROVE
HECTARES: 2812.504

19: Complexo Intermareal Umia-O Grove

COD_ZEPA: ES0000087
HECTARES: 2812.504

20: Complexo Intermareal Unmia-O Grove

COD_ZEPA: ES0000087
HECTARES: 2812.504

21: Complexo Intermareal Umia-o Grove

COD_ZEPA: ES0000087
HECTARES: 2812.504

A ZEPA, situada a cabalo das rías de Arousa e de Pontevedra, está constituída por tres sectores netamente diferenciados. O sector máis extenso é a enseada do Grove e o estuario do río Umia, conformado por unha baía moi protexida, pouco profunda e con amplas superficies intermareais, e separado de mar aberto por un tómbolo formado por areais e dunas. O segundo sector constitúe un pequeno sistema dunar con lagoa litoral, situados ao norte da península do Grove (praia de Mexiloeira e lagoa da Bodeira). O terceiro sector, situado ao sur da Illa de Arousa e os seus arredores (O Carreirón, illotes Guidoiros e illa de Rúa), está integrado por varios illotes rochosos e areosos e seccións de costa baixa ben conservada no interior da ría.
Pertence á rexión eurosiberiana, provincia atlántica-europea e subprovincia cántabro-atlántica, e adscríbese ao sector galaico-portugués. Dominio climático oceánico húmido con tendencia á aridez estival, cunha precipitación media anual de 1.244 mm, temperatura media de 14,6 ºC e ausencia total de xeadas. O rango altitudinal é de 0-15 m sobre o nivel do mar.
As praias, os sistemas dunares e as zonas húmidas de trasduna están moi ben representados nos diferentes sectores. Destaca pola súa extensión a praia da Lanzada e areais anexos (3,5 km), así como o sistema dunar asociado. Estas dunas están inzadas de charcas e poceiras temporais e semipermanentes, en boa parte poboadas por vexetación helofítica. Na parte sur do istmo hai tamén xunqueiras salinas e unha extensa zona húmida ocupada por espadaneiras e ameneirais pantanosos (Rego dos Mouros, Noalla). Outras zonas húmidas de auga doce son a lagoa da Bodeira e as pozas do Carreirón (Illa de Arousa), ademais do complexo de lagoas e pozas naturalizadas de Rouxique, no contorno da enseada do Bao, produto de antigas extraccións de arxila. As chairas intermareais lamacentas e os bancos de area predominan na enseada Umia-O Grove propiamente dita (arredor de 1.200 ha), e están colonizadas extensivamente por pradarías de Zostera marina e Zostera noltii, con áreas máis reducidas de salgal, espartal e xunqueira halófila, sobre todo na desembocadura do Umia. En conxunto hai un bo número de illotes de natureza rochosa ou sedimentaria (Illariña, Tourís, Marma, Beiró, A Toxa Pequena, Illeiras, Guidoiro Areoso, Guidoiro Pedregoso, Rúa, etc.). O espazo natural vese completado coa existencia dalgúns piñeirais, matogueiras costeiras e labradíos.

22: Complexo Intermareal Umia-O Grove

COD_ZEPA: ES0000087
HECTARES: 2812.504

23: Costa de Ferrolterra-Valdoviño

COD_ZEPA: ES0000258
HECTARES: 4265.539

Fronte costeira aberta ao noroeste e norte da cidade de Ferrol, na que alternan algúns pequenos cabos e baías moi expostas. Inclúese na rexión eurosiberiana, provincia atlántica-europea e subprovincia cántabro-atlántica, e adscríbese ao sector galaico-asturiano no seu extremo sudoccidental. Dominio climático oceánico húmido, cunha precipitación media anual de arredor de 1.376 mm, temperatura media de 13 ºC e ausencia case total de xeadas. O rango altitudinal é de 0-239 m s.n.mA liña de costa alterna areais e cantís. O litoral areoso abarca uns 10 km e caracterízase pola existencia de praias abertas con extensos sistemas dunares, que frecuentemente se estenden sobre zonas acantiladas próximas, como en Doniños, San Xurxo, Santa Comba, Ponzos e A Frouxeira. En xeral, a costa rochosa é moi alta, particularmente no tramo Cabo Prior-Monte da Vela. Hai, ademais, algunhas illas e illotes moi escarpados ao sur do espazo natural (Gabeiras, Herbosa, Os Cabalos). As lagoas litorais son características deste tramo costeiro e aparecen separadas do mar por praias-barreira e conectadas con el mediante canos de desaugamento máis ou menos cegados; a lagoa da Frouxeira é de augas salobres e superficiais (máximo arredor de 1,5 m), con influencia mariña regular, mentres que as de Doniños e San Xurxo son de augas doces e están illadas do mar actualmente; a primeira é moi profunda (máximo de 11 m) e a segunda está parcialmente colmatada e apenas presenta augas libres. Nestas lagoas, así como noutros pequenos encharcamentos de trasduna, aparecen importantes formacións de vexetación palustre (carriceiras, xunqueiras, masegares, macrófitos somerxidos) e orlas de bosque pantanoso.

24: Costa de Ferrolterra-Valdoviño

COD_ZEPA: ES0000258
HECTARES: 4265.539

Fronte costeira aberta ao noroeste e norte da cidade de Ferrol, na que alternan algúns pequenos cabos e baías moi expostas. Inclúese na rexión eurosiberiana, provincia atlántica-europea e subprovincia cántabro-atlántica, e adscríbese ao sector galaico-asturiano no seu extremo sudoccidental. Dominio climático oceánico húmido, cunha precipitación media anual de arredor de 1.376 mm, temperatura media de 13 ºC e ausencia case total de xeadas. O rango altitudinal é de 0-239 m s.n.mA liña de costa alterna areais e cantís. O litoral areoso abarca uns 10 km e caracterízase pola existencia de praias abertas con extensos sistemas dunares, que frecuentemente se estenden sobre zonas acantiladas próximas, como en Doniños, San Xurxo, Santa Comba, Ponzos e A Frouxeira. En xeral, a costa rochosa é moi alta, particularmente no tramo Cabo Prior-Monte da Vela. Hai, ademais, algunhas illas e illotes moi escarpados ao sur do espazo natural (Gabeiras, Herbosa, Os Cabalos). As lagoas litorais son características deste tramo costeiro e aparecen separadas do mar por praias-barreira e conectadas con el mediante canos de desaugamento máis ou menos cegados; a lagoa da Frouxeira é de augas salobres e superficiais (máximo arredor de 1,5 m), con influencia mariña regular, mentres que as de Doniños e San Xurxo son de augas doces e están illadas do mar actualmente; a primeira é moi profunda (máximo de 11 m) e a segunda está parcialmente colmatada e apenas presenta augas libres. Nestas lagoas, así como noutros pequenos encharcamentos de trasduna, aparecen importantes formacións de vexetación palustre (carriceiras, xunqueiras, masegares, macrófitos somerxidos) e orlas de bosque pantanoso.

25: Costa da Morte Norte

COD_ZEPA: ES0000176
HECTARES: 7962.228

Esta ZEPA está integrada por varias áreas diferenciadas: o complexo litoral de Baldaio (Carballo) -que inclúe o tramo costeiro ata Malpica (Carballo-Malpica de Bergantiños)-; as illas Sisargas (Malpica de Bergantiños); o tramo costeiro de punta da Nariga-punta Roncudo (Malpica de Bergantiños-Ponteceso), o estuario do río Anllóns (Ponteceso-Cabana de Bergantiños); o complexo litoral de Traba (Laxe) e o tramo costeiro de Arou-cabo Vilán (Camariñas). Inclúe sectores de augas mariñas en todas as áreas, con algúns illotes e baixíos rochosos.
Sitúase na rexión eurosiberiana, provincia atlántica-europea e subprovincia cántabro-atlántica, e adscríbese ao sector galaico-portugués. Dominio climático oceánico húmido, con precipitacións no rango dos 945-1.748 mm anuais e temperaturas medias de 12,4-14,5 ºC, cun número mínimo de 228 días libres de xeadas. O seu rango altitudinal oscila entre os 0 e os 188 m sobre o nivel do mar.
Franxa costeira moi recortada, principalmente rochosa e aberta, con excepción da ría de Corme-Laxe. Algunhas frontes e promontorios dan paso a pequenas serras e montes costeiros, como a serra da Pena Forcada, punta do Roncudo, punta da Nariga e monte Neme. Predominan os cantís mariños de altura media-baixa, que alcanzan o seu máximo nas illas Sisargas, con 96 m. É moi notable a presenza de praias de cantos (coídos), principalmente no contorno do cabo Vilán, e de covas mariñas (furnas) en toda a costa. Entre os varios sistemas dunares, que en parte se desenvolven sobre frechas litorais, destacan os de Baldaio (que se estende ao longo de 3,6 km de fronte costeira), Monte Branco, Traba e Trece-Santa Mariña. As lagoas litorais de Baldaio e Traba, o estuario do río Anllóns e os medios asociados son zonas húmidas moi importantes desde o punto de vista xeomorfolóxico e presentan unha gran variedade de tipos de vexetación halófila e palustre.

26: Costa da Morte Norte

COD_ZEPA: ES0000176
HECTARES: 7962.228

Esta ZEPA está integrada por varias áreas diferenciadas: o complexo litoral de Baldaio (Carballo) -que inclúe o tramo costeiro ata Malpica (Carballo-Malpica de Bergantiños)-; as illas Sisargas (Malpica de Bergantiños); o tramo costeiro de punta da Nariga-punta Roncudo (Malpica de Bergantiños-Ponteceso), o estuario do río Anllóns (Ponteceso-Cabana de Bergantiños); o complexo litoral de Traba (Laxe) e o tramo costeiro de Arou-cabo Vilán (Camariñas). Inclúe sectores de augas mariñas en todas as áreas, con algúns illotes e baixíos rochosos.
Sitúase na rexión eurosiberiana, provincia atlántica-europea e subprovincia cántabro-atlántica, e adscríbese ao sector galaico-portugués. Dominio climático oceánico húmido, con precipitacións no rango dos 945-1.748 mm anuais e temperaturas medias de 12,4-14,5 ºC, cun número mínimo de 228 días libres de xeadas. O seu rango altitudinal oscila entre os 0 e os 188 m sobre o nivel do mar.
Franxa costeira moi recortada, principalmente rochosa e aberta, con excepción da ría de Corme-Laxe. Algunhas frontes e promontorios dan paso a pequenas serras e montes costeiros, como a serra da Pena Forcada, punta do Roncudo, punta da Nariga e monte Neme. Predominan os cantís mariños de altura media-baixa, que alcanzan o seu máximo nas illas Sisargas, con 96 m. É moi notable a presenza de praias de cantos (coídos), principalmente no contorno do cabo Vilán, e de covas mariñas (furnas) en toda a costa. Entre os varios sistemas dunares, que en parte se desenvolven sobre frechas litorais, destacan os de Baldaio (que se estende ao longo de 3,6 km de fronte costeira), Monte Branco, Traba e Trece-Santa Mariña. As lagoas litorais de Baldaio e Traba, o estuario do río Anllóns e os medios asociados son zonas húmidas moi importantes desde o punto de vista xeomorfolóxico e presentan unha gran variedade de tipos de vexetación halófila e palustre.

27: Costa da Morte Norte

COD_ZEPA: ES0000176
HECTARES: 7962.228

Esta ZEPA está integrada por varias áreas diferenciadas: o complexo litoral de Baldaio (Carballo) -que inclúe o tramo costeiro ata Malpica (Carballo-Malpica de Bergantiños)-; as illas Sisargas (Malpica de Bergantiños); o tramo costeiro de punta da Nariga-punta Roncudo (Malpica de Bergantiños-Ponteceso), o estuario do río Anllóns (Ponteceso-Cabana de Bergantiños); o complexo litoral de Traba (Laxe) e o tramo costeiro de Arou-cabo Vilán (Camariñas). Inclúe sectores de augas mariñas en todas as áreas, con algúns illotes e baixíos rochosos.
Sitúase na rexión eurosiberiana, provincia atlántica-europea e subprovincia cántabro-atlántica, e adscríbese ao sector galaico-portugués. Dominio climático oceánico húmido, con precipitacións no rango dos 945-1.748 mm anuais e temperaturas medias de 12,4-14,5 ºC, cun número mínimo de 228 días libres de xeadas. O seu rango altitudinal oscila entre os 0 e os 188 m sobre o nivel do mar.
Franxa costeira moi recortada, principalmente rochosa e aberta, con excepción da ría de Corme-Laxe. Algunhas frontes e promontorios dan paso a pequenas serras e montes costeiros, como a serra da Pena Forcada, punta do Roncudo, punta da Nariga e monte Neme. Predominan os cantís mariños de altura media-baixa, que alcanzan o seu máximo nas illas Sisargas, con 96 m. É moi notable a presenza de praias de cantos (coídos), principalmente no contorno do cabo Vilán, e de covas mariñas (furnas) en toda a costa. Entre os varios sistemas dunares, que en parte se desenvolven sobre frechas litorais, destacan os de Baldaio (que se estende ao longo de 3,6 km de fronte costeira), Monte Branco, Traba e Trece-Santa Mariña. As lagoas litorais de Baldaio e Traba, o estuario do río Anllóns e os medios asociados son zonas húmidas moi importantes desde o punto de vista xeomorfolóxico e presentan unha gran variedade de tipos de vexetación halófila e palustre.

28: Costa da Morte Norte

COD_ZEPA: ES0000176
HECTARES: 7962.228

Esta ZEPA está integrada por varias áreas diferenciadas: o complexo litoral de Baldaio (Carballo) -que inclúe o tramo costeiro ata Malpica (Carballo-Malpica de Bergantiños)-; as illas Sisargas (Malpica de Bergantiños); o tramo costeiro de punta da Nariga-punta Roncudo (Malpica de Bergantiños-Ponteceso), o estuario do río Anllóns (Ponteceso-Cabana de Bergantiños); o complexo litoral de Traba (Laxe) e o tramo costeiro de Arou-cabo Vilán (Camariñas). Inclúe sectores de augas mariñas en todas as áreas, con algúns illotes e baixíos rochosos.
Sitúase na rexión eurosiberiana, provincia atlántica-europea e subprovincia cántabro-atlántica, e adscríbese ao sector galaico-portugués. Dominio climático oceánico húmido, con precipitacións no rango dos 945-1.748 mm anuais e temperaturas medias de 12,4-14,5 ºC, cun número mínimo de 228 días libres de xeadas. O seu rango altitudinal oscila entre os 0 e os 188 m sobre o nivel do mar.
Franxa costeira moi recortada, principalmente rochosa e aberta, con excepción da ría de Corme-Laxe. Algunhas frontes e promontorios dan paso a pequenas serras e montes costeiros, como a serra da Pena Forcada, punta do Roncudo, punta da Nariga e monte Neme. Predominan os cantís mariños de altura media-baixa, que alcanzan o seu máximo nas illas Sisargas, con 96 m. É moi notable a presenza de praias de cantos (coídos), principalmente no contorno do cabo Vilán, e de covas mariñas (furnas) en toda a costa. Entre os varios sistemas dunares, que en parte se desenvolven sobre frechas litorais, destacan os de Baldaio (que se estende ao longo de 3,6 km de fronte costeira), Monte Branco, Traba e Trece-Santa Mariña. As lagoas litorais de Baldaio e Traba, o estuario do río Anllóns e os medios asociados son zonas húmidas moi importantes desde o punto de vista xeomorfolóxico e presentan unha gran variedade de tipos de vexetación halófila e palustre.

29: Costa da Morte Norte

COD_ZEPA: ES0000176
HECTARES: 7962.228

Esta ZEPA está integrada por varias áreas diferenciadas: o complexo litoral de Baldaio (Carballo) -que inclúe o tramo costeiro ata Malpica (Carballo-Malpica de Bergantiños)-; as illas Sisargas (Malpica de Bergantiños); o tramo costeiro de punta da Nariga-punta Roncudo (Malpica de Bergantiños-Ponteceso), o estuario do río Anllóns (Ponteceso-Cabana de Bergantiños); o complexo litoral de Traba (Laxe) e o tramo costeiro de Arou-cabo Vilán (Camariñas). Inclúe sectores de augas mariñas en todas as áreas, con algúns illotes e baixíos rochosos.
Sitúase na rexión eurosiberiana, provincia atlántica-europea e subprovincia cántabro-atlántica, e adscríbese ao sector galaico-portugués. Dominio climático oceánico húmido, con precipitacións no rango dos 945-1.748 mm anuais e temperaturas medias de 12,4-14,5 ºC, cun número mínimo de 228 días libres de xeadas. O seu rango altitudinal oscila entre os 0 e os 188 m sobre o nivel do mar.
Franxa costeira moi recortada, principalmente rochosa e aberta, con excepción da ría de Corme-Laxe. Algunhas frontes e promontorios dan paso a pequenas serras e montes costeiros, como a serra da Pena Forcada, punta do Roncudo, punta da Nariga e monte Neme. Predominan os cantís mariños de altura media-baixa, que alcanzan o seu máximo nas illas Sisargas, con 96 m. É moi notable a presenza de praias de cantos (coídos), principalmente no contorno do cabo Vilán, e de covas mariñas (furnas) en toda a costa. Entre os varios sistemas dunares, que en parte se desenvolven sobre frechas litorais, destacan os de Baldaio (que se estende ao longo de 3,6 km de fronte costeira), Monte Branco, Traba e Trece-Santa Mariña. As lagoas litorais de Baldaio e Traba, o estuario do río Anllóns e os medios asociados son zonas húmidas moi importantes desde o punto de vista xeomorfolóxico e presentan unha gran variedade de tipos de vexetación halófila e palustre.

30: Costa da Morte Norte

COD_ZEPA: ES0000176
HECTARES: 7962.228

Esta ZEPA está integrada por varias áreas diferenciadas: o complexo litoral de Baldaio (Carballo) -que inclúe o tramo costeiro ata Malpica (Carballo-Malpica de Bergantiños)-; as illas Sisargas (Malpica de Bergantiños); o tramo costeiro de punta da Nariga-punta Roncudo (Malpica de Bergantiños-Ponteceso), o estuario do río Anllóns (Ponteceso-Cabana de Bergantiños); o complexo litoral de Traba (Laxe) e o tramo costeiro de Arou-cabo Vilán (Camariñas). Inclúe sectores de augas mariñas en todas as áreas, con algúns illotes e baixíos rochosos.
Sitúase na rexión eurosiberiana, provincia atlántica-europea e subprovincia cántabro-atlántica, e adscríbese ao sector galaico-portugués. Dominio climático oceánico húmido, con precipitacións no rango dos 945-1.748 mm anuais e temperaturas medias de 12,4-14,5 ºC, cun número mínimo de 228 días libres de xeadas. O seu rango altitudinal oscila entre os 0 e os 188 m sobre o nivel do mar.
Franxa costeira moi recortada, principalmente rochosa e aberta, con excepción da ría de Corme-Laxe. Algunhas frontes e promontorios dan paso a pequenas serras e montes costeiros, como a serra da Pena Forcada, punta do Roncudo, punta da Nariga e monte Neme. Predominan os cantís mariños de altura media-baixa, que alcanzan o seu máximo nas illas Sisargas, con 96 m. É moi notable a presenza de praias de cantos (coídos), principalmente no contorno do cabo Vilán, e de covas mariñas (furnas) en toda a costa. Entre os varios sistemas dunares, que en parte se desenvolven sobre frechas litorais, destacan os de Baldaio (que se estende ao longo de 3,6 km de fronte costeira), Monte Branco, Traba e Trece-Santa Mariña. As lagoas litorais de Baldaio e Traba, o estuario do río Anllóns e os medios asociados son zonas húmidas moi importantes desde o punto de vista xeomorfolóxico e presentan unha gran variedade de tipos de vexetación halófila e palustre.

31: Complexo Litoral de Corrubedo

COD_ZEPA: ES0000313
HECTARES: 971.476

Complexo de barra-lagoa con extenso sistema dunar. Constitúe quizais a mellor representación deste tipo de ambientes no noroeste de España, e alberga unha gran variedade de tipos de hábitat en bo estado de conservación nun espazo relativamente reducido.
Pertence á rexión eurosiberiana, provincia atlántica-europea e subprovincia cántabro-atlántica, e adscríbese ao sector galaico-portugués. Dominio climático oceánico hiperhúmido (en transición a oceánico húmido con tendencia á aridez estival), cunha precipitación media anual de arredor dos 1.244 mm, temperatura media de 14,6 ºC e ausencia total de xeadas. O rango altitudinal é de 0-73 m sobre o nivel do mar.
A fronte do espazo natural constitúea unha serie de Praias areosas que, en conxunto, se estenden ao longo duns 5 km, e nas que aparecen algúns baixíos rochosos. Estes areais dan paso cara ao interior a varios sistemas dunares ben estruturados, nos que se inclúen cordóns de dunas primarias e secundarias, extensos campos de dunas terciarias (fixadas), mantos eólicos, dunas remontantes e diferentes tipos de depresións interdunares. Tras a praia da Ladeira, ao norte do espazo natural, encóntrase unha gran duna móbil, de preto de 1 km de lonxitude, ata 250 m de anchura e unha altura duns 15 m. As barras dunares separan do mar dúas interesantes zonas húmidas: as marismas do Carregal, que se prolongan na lagoa de Artes, e a lagoa de Vixán, ao sur da zona. O Carregal mantén contacto co mar mediante unha canle natural de desaugamento, polo que se ve sometido regularmente ás mareas e mantén vexetación halófila, aparecendo diferentes tipos de salgal e xunqueira. A lagoa de Vixán, pola contra, está illada normalmente do mar, e as súas augas son doces ou debilmente salobres, o que facilita o desenvolvemento dun amplo cinto de vexetación helofítica, con predominio de carriceira. O espazo natural vese completado por piñeirais de repoboación (en gran parte sobre terreos areosos), áreas cultivadas e, xa fóra dos seus límites, unha ampla baía mariña.

32: Ría de Foz

COD_ZEPA: ES0000373

Esteiro do río Masma, que inclúe un pequeno tramo (2 km) de meandros do curso baixo do río, aínda baixo influencia mareal. Pertence á rexión eurosiberiana, provincia atlántica-europea e subprovincia cántabro-atlántica, e adscríbese ao sector galaico-asturiano. Dominio climático oceánico húmido, cunha precipitación media anual de 930 mm, temperatura media de 14,1 ºC e ausencia de xeadas. O rango altitudinal vai dos 0 aos 15 m sobre o nivel do mar.A boca do esteiro está parcialmente pechada por unha frecha litoral areosa (praia de Altar) e polas instalacións portuarias e para a defensa de costas (praia da Rapadoira). Os depósitos areosos prolónganse cara ao intermareal estuárico no terzo externo da zona húmida, mentres que cara ao interior predominan as chairas lamacentas ou areoso-lamacentas, cubertas parcialmente por pradarías densas de Zostera noltii, con algúns retallos de xunqueira e espartal na parte máis interna. Nas inmediacións do esteiro (beira oriental) encóntrase unha lagoa creada nunha antiga explotación de áridos. No curso baixo do Masma aparecen manchas de xunqueira e arboredos riparios. Os arredores do esteiro están ocupados principalmente por pradarías e plantacións forestais.