Pota na mesa, comer até estar servidos; pasamos ao segundo plato, o mesmo. Blank nails optional. probando
| 0: Reino Ver detalle |
| 1: Os Belés Ver detalle |
| 2: O Carreteiro Ver detalle |
| 3: Casa Saques Ver detalle |
| 4: Bar de Quin Ver detalle |
| 5: Fontevella Ver detalle |
| 6: Finisterre Ver detalle |
| 7: As Cangas Ver detalle |
Rexentado por Mar e David, adoita ter unha bandexa con marisco na barra. Se hai sorte, pode que caia unha pata como tapa, se non, pide unha nécora para pasar o tempo mentras tomas o viño.
A mellor adega de Coruña (disque). Ambientazo, con xentes de ben e traxe, barra de mármore, guitarras e algunha cincuentona ocasional, solteira ou divorciada, buscando plan.
Como non ir até o Castrillón os xoves, con eses garbanzos con bacallau?
A mellor empanada da Coruña. Dignifican até tales extremos o trío da morte (carne, bonito e empanada) que o camareiro borde e as sacudidas de espanto deixan de ter importancia.
Os ovos revoltos son outro escándalo, por ricos e por prezo.
Os domingos de sol hai ir tomar uns viños ao bar do mercado. As ás de polo, moi torradas e cargadas de sal, son o acompañamento perfecto.
Colle mesa fora, do lado da praia, pide un albariño fresquiño, entretente con algo de marisco e logo dalle duro á caldeirada de raia, que é para chorar.
Dos meus sitios favoritos do mundo.
Este foi o lugar onde vin por primeira vez as fabas con polbo, pero o que de verdade está ben deste lugar é a xiba en tinta.
A fabada, contundente. As fabas con codorniz, curiosas. Mesas de madeira e pouco ruidoso. Escanciador de sidra automático do máis kitsch.